Donderdag 13 april

      km stijging daling
Deming, NM to  Las Cruces, NM 138 310 450

Vanwege de lengte van de tochten in combinatie met de redelijk hoge temperaturen (’s middags 30 C of meer), is er weer een Spartaans regime. Voor 6 uur op en tussen 7 en half acht op de fiets. We zijn er nu zelfs in geslaagd om een keer niet als laatste te vertrekken. Helaas sloeg de natuur genadeloos toe. Een rondslingerende doorn had geen mededogen met mijn voorband. Het was al de derde band in onze groep die dit lot ten deel was gevallen. Er werd gesproken van een thornspike. Onmiddellijk lag er voor mij de associatie met Doornspijk, het biblebelt dorp niet ver van Heerde. Zeker in deze stille week zijn doornen en spijkers elementen die daar de nodige aandacht zullen krijgen. Deze thornspike bleek een relatie te hebben met duivelse invloeden: het was een zogenaamde goat head thorn. Kijk maar eens op Internet naar een afbeelding en beschrijving. Het is een ware plaag voor fietsbanden.

Een aantal grote zonne-energie centrales (soms met windmolens).

Het zou vandaag een heerlijke fietsdag worden: rustige wegen en een heerlijk landschap met voldoende variatie. De tegenwind was soms wat lastig, maar ik had goede benen. Ik kon wat fietsers in mijn wiel meenemen.  Intussen heb ik de bijnaam Pieter,  The machine gekregen. Ik denk dat het meer zegt over de mate van getraindheid van de anderen. De drie Europeanen behoren in dit gezelschap wel tot de sterkere fietsers.

We kwamen door Hatch, het centrum van de Chilipeper.  Daarna door een mooi golvend berglandschap naar de Rio Grande.

Toen we Las Cruces naderden waren er eindeloos veel pecannotenboomgaarden.

’s Middags heeft Chuck me met de auto bij een computerwinkel gebracht om een nieuw snoertje te halen. Het was niet meer mogelijk om foto’s of Stravabestanden te uploaden.  Met het snoertje weer terug naar het motel, maar helaas het werkte niet. Omdat het bijna sluitingstijd was, ben ik snel op de fiets gesprongen om naar deze winkel terug te gaan. Het was een bijzondere computerwinkel: een heleboel oude zooi en tweedehandsspullen,  nieuwe spullen en drie bijzondere medewerkers. De eerste was een dertigjarige broodmagere jongen met een lange staart, de tweede was een vijftigjarige man die feilloos de weg wist in de chaos en de derde een stagiair? , die ik niet uit zijn stoel heb zien komen, totdat hij toestemming kreeg om weg te gaan. De eerste twee en een medewerker die later binnenkwam, hebben van alles geprobeerd, maar kwamen er niet uit. Ze hebben drie kwartier, dus ver na sluitingstijd, hun uiterste best gedaan. We raakten aan de praat over mijn tocht en waar ik vandaan kom. Ik moest op de computer op de kaart laten zien waar ik woonde. De oudere man vertelde dat hij zijn vrouw had beloofd eens naar Europa te gaan. Hun wortels lagen in Duitsland ,  Ierland en Schotland. Op mijn vraag wat ze wilde gaan bekijken, kwam het onverwachte antwoord: Stonehenge. Computerfreaks  zijn soms rare jongens.