km | stijging | daling | |||
Ingram, TX | to | Fredericksburg, TX | 68 | 530 | 531 |
Vandaag een korte rit, dus we mochten uitslapen. Om acht uur ontbijt in het tentje bij het motel. Ik had als ontbijt een grote vegetarische omelet met alles erin en daarnaast rösti. Een stevig begin van de dag. We werden toegezongen door Chuck en Larry (op de wijs van happy birthday) omdat we halverwege onze tocht zijn.
Onze route vandaag ging over kleine boerenweggetjes met weer veel korte klimmetjes. Eén klim was wat langer en zat boven de 15%. Het werd een heerlijk toeristische fietstocht met vrij fris, maar zonnig weer.
Fredericksburg is een gezellig stadje met sterk Duitse invloeden tot aan biergarten en sauerkraut toe. Nick, de Zwitserse fietser en ik lunchten in het centrum en liepen daarna via wat kleinere straten terug naar ons motel. Plotseling zagen we een pick-up met allemaal hertengeweien staan.
We liepen de winkel die daarbij leek te horen in en zagen daar een jonge vrouw en een wat oudere man. Het bleek dat de jongere vrouw op een game ranch woonde. Er liepen daar waarschijnlijk zo’n kleine duizend herten rond. Je mocht daar komen jagen als je $3000 betaalde. Voor elk geschoten hert werd $100 gestort voor de armen. Nick probeerde nog de discussie over de zinloosheid van dit type jacht aan te gaan, maar de uitkomst deed me erg denken aan het uitwisselen van de standpunten over de zwijnenjacht rond Heerde. Alle geweien die de jonge vrouw bij zich had, werden in bepaalde kwaliteiten ingedeeld en zouden later op basis van gewicht worden verrekend.
Randy en ik waren ’s morgens nog zo blij geweest een viertal herten te zien wegspringen achter een omheining. Wie weet hoe vrij zij echt waren. Het lot van een stekelvarken en een gordeldier was duidelijker: beiden slachtoffer van het verkeer.