| km | stijging | daling | |||
| Madison, FL | to | High Springs, FL | 138 | 276 | 288 |
Vandaag de eerste dag van het afsluitende tweeluik met elk 140 km. Het is al weer even geleden dat we deze afstanden op de rol hadden, maar de hoogtemeters zijn nu duidelijk minder geworden, dus het moet te doen zijn. Vanmorgen vertrokken we in de mist. De mist trok langzaam op, maar het bleef grijs. De temperatuur bleef daardoor ook behoorlijk laag, waardoor we goede fietscondities hadden.
De route was weer mooi door afwisselend bos en akkers. Ook vandaag weer de nodige dieren dood op of langs de weg: herten, gordeldieren, buidelratten en, voor het eerst in grotere aantallen, eekhoorns. De laatste zijn overigens ook levend geregeld te zien.
Burt en ik genieten rusten hier bij een SAG. Ik eet wat chips om het zoutgehalte op peil te brengen.
De trein reed vandaag weer, maar Chris reed vandaag een ander spoor. Engels blijft voor mij nu en dan lastige taal. Toen Dan aangaf dat hij wat eerder zou vertrekken na de tussenstop en dat wij hem wel zouden achterhalen, probeerde ik te zeggen: “maar stel dat wij pas over een uur vertrekken?” De uitleg die gegeven werd was: “dan hoef ik pas over een uur te vertrekken”. Grote hilariteit, maar je ziet, een internationaal conflict is zo geboren.
Toen we wat te drinken gingen halen na aankomst in High Springs, hadden ze in de winkel twee soepketels staan waaruit je gekookte pinda’s kon scheppen. De een gewoon in zout gekookt, de ander in Cajun kruiden. Als pindaverslaafde moest ik natuurlijk weten hoe dat smaakte. Ik koos voor de in zout gekookte variant. Het smaakt naar bonen, niet zo lekker als geroosterde pinda’s. Verder is het een behoorlijke smeerboel met al dat water en zachte pindahelften die lastig uit de dop te halen zijn. Voor mij geen alternatief voor lekker pinda’s doppen.
